Mijn lief zegt dat ik er de benen voor heb. Voor een kort rokje met blote benen. In de zomer. Het feit dat mijn onderdanen nooit, maar dan ook nooit, lekker bruinen in de zon weerhoudt mij van deze kledingactie.
Dan draag ik liever een driekwart broek of een lange rok bij de sporadische hittegolven in Nederland.
Totdat ik bij de Etos stilsta bij de voordeelbak. Zelf bruinende sprays en crèmes liggen mij aan te kijken. Van Ambre Solaire, dus niet zomaar een merk. Van 16,99 voor 3,50 schreeuwt het bord, dat boven de bak hangt, mij toe. Kijk, das interessant.
Ik lees de gebruiksaanwijzing van de spray. Gehele lichaam scrubben, goed afdrogen, blabla. Vanaf 40 cm het lijf of lichaamsdelen gelijkmatig insprayen en níet, ik herhaal níet uitsmeren. Mooi, geen gekloot dus met ongewenste zelf bruinende handpalmen.
In de zaak vraag ik wat het meest effectief zal zijn. De crème of de spray.
‘Mevrouw, dat is heel persoonlijk. Belangrijk is dat beiden goed uitgesmeerd worden over de lichaamsdelen.’
Oja, die heeft zich dus goed ingelezen in de gebruiksaanwijzing van de spray. Not. Desalniettemin ga ik voor de spuitbus.
Thuisgekomen scrub ik de bevallige beentjes en droog ze hardhandig af met een rulle handdoek.
Ja, en nu? Als ik in de badkamer ga lopen sprayen zitten mijn tegels in no time onder de bruine zooi.
Ik gooi de balkondeuren open en negeer de mogelijke voyeurspraktijken van de overburen.
Gekleed in een t-shirt en slipje neem ik de spray ter hand, schud flink en richt op mijn onderdanen.
Gelijkmatig spuit ik het goedje over mijn bovenbenen, onderbenen en knieën. De scheenbenen krijgen een extra spuitje, die zijn écht, écht heel wit.
Zodra het spul een beetje begint te druipen besluit ik dat het goed genoeg is. Ik zwaai vriendelijk naar de overbuurman en trek mijn slipje recht.
Nu is het zaak om te boel op te laten drogen zonder vlekken te creëren. Daar moet ik wel een half uurtje voor uittrekken. Half in mijn blote kont trek ik de overgordijnen dicht, zodat ik nog enigszins vrij kan rondlopen in mijn eigen huis alvorens ik mij weer aankleed.
’s Avonds bekijk ik het resultaat in de spiegel. Daar waar ik mooi egaal gebruinde benen verwacht te aanschouwen, klaar voor een sexy rokje, zie ik een craquelé kunstwerk. WTF! Snel trek ik mijn broek aan, om deze na tien seconden weer uit te trekken om de schade eens goed te inventariseren. Ik lijk GVD wel op een pantervelletje. Alsof ik zo’n goedkope legging met tijgerprint van de Action aanheb!
Behoorlijk vertiefd probeer ik de onregelmatigheden van mijn benen af te scrubben, maar het enige wat ik bereik is dat mijn huid tot bloedens toe mishandeld wordt. Kak! Dit moet er dus echt uitslijten. Bedankt Ambre Solaire, met je absoluut niet uit mogen smeren. Werkt voor geen meter. Ik voel een schadeclaim aankomen naar dit malafide bedrijf.
Het korte rokje gaat de kast weer in. Totdat de temperaturen dusdanig gezakt zijn dat er een mooie, egale panty onder gedragen kan worden.
Bewijsmateriaal van de gehavende, ooit zo sierlijke benen, kan worden opgevraagd via reacties.