Het verhaal begint met een proloog waarvan je niet direct weet wat je ermee aan moet. In korte hoofdstukken – elke keer uit het perspectief van een ander personage – neemt Suzanna je op sleeptouw. Met de nodige humor kom je steeds meer te weten over Maarten en de andere personages. Tot op zekere hoogte heb je geen flauw benul wat ze met elkaar te maken hebben. Suzanna reikt je subtiel de puzzelstukjes aan om naar de plot toe de puzzel compleet te maken. Met ‘De stem’ heeft zij een origineel verhaal neergezet.
Het boek leest vlot mede door de erg toegankelijke schrijfstijl. De hoofdstukken zijn kort en dat zorgt ervoor dat je er doorheen raast. De opbouw naar de plot toe verloopt gestaag, zodat je meegesleurd wordt in het verhaal met herkenbare emoties van zowel Maarten als de andere personages. Suzanna heeft tijdens de lessen psychologie goed opgelet. Zelf had ik voortdurend het gevoel dat ik, tijdens het lezen, de karakters aan het observeren was. Heerlijk vond ik dat. Ik vind het dan ook geniaal dat de auteur erin slaagt om dat teweeg te brengen bij de lezer!
Suzanna zorgt voor een verrassend, doch – mijns inziens – open einde. Een boek dat je openslaat en zonder dat je het weet weer dichtslaat, omdat het uit is. Vier dikke sterren voor ‘De stem’.
Bron: De Perfecte Buren / Recensent: Karin Teirlynck