Recensie: Hebban – Hasso Hofstede

‘Wat een stem!’

Een knalgele kaft kwam mij tegemoet toen in de envelop opende, met op de voorkant een vrouwenmond die als het ware door een stuk papier breekt. Onder de afbeelding staat in neutrale zwarte letters de titel van het boek, dit zorgt ervoor dat alle aandacht uitgaat naar de afbeelding.

Wetende dat ik op de achterflap moest letten heb ik direct het boek omgedraaid en de tekst gelezen, wat ik normaal niet doe. Nu werd ook de betekenis van de afbeelding op de voorkant van de kaft duidelijk. Dit alles was reden genoeg om het boek snel open te slaan en te starten met lezen.

Maarten is een wat gezette man en werkt bij een bedrijf, een soort callcenter. Zijn leidinggevende is een knappe jonge vrouw Lisa genaamd. Op een gegeven moment gaat Maarten een stem horen, deze stem zegt allerlei dingen die Maarten zou kunnen doen of moet doen. Het is even wennen, een stem horen maar niemand om je heen zien. Maarten went er snel aan als blijkt dat als hij luistert naar de Stem zijn leven er alleen maar beter op wordt, zo heeft hij een keer een afspraakje met Lisa door toedoen van de Stem. Hij raakt er zo mee vertrouwd dat hij de stem een naam geeft; Amélie. Lisa heeft haar baan gekregen door de invloed van haar vader, ze is ambitieus en wil meer bereiken. Door een directielid krijgt ze de mogelijkheid om aan een speciaal project te werken en zich mogelijk hogerop te werken. Dit project brengt wel wat extra’s met zich mee en of Lisa daar al klaar voor is?

In het begin van het boek voelt het alsof de schrijfster nog op zoek is naar de juiste schrijfstijl en het onnodige gebruik van moeilijke woorden. Naarmate het verhaal vordert wordt de schrijfstijl lekker leesbaar. Het mooie is dat de hoofdpersoon in de eerste persoon wordt beschreven en dat alle andere in de derde persoon worden beschreven. Ieder hoofdstuk draagt de naam van de persoon van waaruit de gebeurtenissen worden bekeken.

De eerste bladzijde grijpt je direct en neemt je mee het verhaal in, daarna wordt het een roman met beschrijvingen waardoor je een mooi beeld krijgt van de personages en hun omgeving. Je blijft nieuwsgierig naar wat er mogelijk gaat gebeuren. En op het laatste komt er een mooie twist in het verhaal. En er blijven nog wat open eindjes, ook altijd heerlijk, om je gedachten te laten gaan. Al met al een leuk boek om te lezen.

Bron: Hebban / Recensent: Hasso Hofstede