Ze weet dat ze wankelt maar kan er niks aan doen. De auto heeft ze bij de kroeg laten staan nadat een voorbijganger haar zittend op het trottoir had aangetroffen. ‘Ik zzoek sleutel, waarizzie dan’ bleek de vriendelijke man te motiveren om haar ervan te overtuigen dat ze beter kon gaan lopen. Ze ziet een bekende deur en graait in haar handtas, vist de sleutelbos eruit, krijgt de slappe lach en hangt tegen de deur. Met moeite hijst ze zich omhoog en probeert de sleutel in het gaatje te steken. ‘Hihi, gaatje is te klein’, lispelt ze. Na minutenlang wrikken is ze het zat. Een golf van misselijkheid komt omhoog en wanhopig slaat ze het onderruitje in met haar sleutelbos. Als ze op handen en voeten naar binnen kruipt blijft ze met haar kleding steken achter een punt glaswerk. Terwijl ze zich losrukt hoort ze haar jas scheuren maar het boeit niet. Ze moet liggen. Nu! Of kotsen? Door de lantaarnpaal die wat licht naar binnen schijnt ziet ze de trap. Ze schopt haar laarzen uit en sleept zich naar boven, duwt de slaapkamerdeur open en kruipt in bed. Ha, ze ligt. Ze sluit haar ogen en valt in een diepe comateuze slaap.
Enkele uren later voelt ze iemand aan haar trekken en hard in haar oor schreeuwen.
‘Hallo, wakker worden! Wat doet u hier? Hé, word wakker!’ Het rukken en trekken gaat door en met moeite opent ze haar ogen. Twee mannen hangen boven haar en kijken boos. Eentje draagt een uniform. Wat een nachtmerrie denkt ze, draait zich om en snurkt verder.
http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/4226066/2016/01/17/Man-treft-onbekende-dronken-vrouw-in-bed-bij-thuiskomen.dhtml