In een nog niet zo ver verleden riep ik wel eens tegen mijn kinderen, ‘jongens, doe eens normaal!’
Sinds mijn jongens dat grappend of licht beschaamd naar mij begonnen te roepen, ben ik over ‘normaal doen’ gaan nadenken.
Het is een vage nietszeggende poging tot opvoeden die zijn doel totaal voorbij schiet want wat is normaal?
Onze Minister doet in het kader van zijn campagne een dringend verzoek om met ‘z’n allen normaal te doen’. Vervolgens somt hij een lijstje op van zaken die ‘Wij Nederlanders’ normaal zouden moeten vinden.
Een grotere onzin heb ik nog nooit gelezen.
In de ogen van mijn kinderen doe ik soms niet ‘normaal’. Volgens mijn exen ook niet.
Mijn kinderen doen soms niet ‘normaal’, al moet ik zeggen dat ze zich sinds de puberteit gedragen als hele ‘normale’ pubers. Best jammer eigenlijk.
Volgens mij doen heel veel mensen niet ‘normaal’. Zoals bekend deden vooral de ‘mannen waarop ik viel’ (let op: verleden tijd!) écht niet normaal! Maar dat vonden zij van mij ook.
Zo neemt onze Minister een voorbeeld van een Islamitische buschauffeur die bij een sollicitatiegesprek aangaf dat hij vrouwen geen hand wilde geven. Vreemde vrouwen aanraken mag hij niet van zijn geloof. Eerlijk gezegd vind ik dat absoluut niet ‘abnormaal’. Die overtuiging zouden meer mannen moeten hebben!
Toen ik in Frankrijk woonde, werkte ik voor een groot computerbedrijf dat gerund werd door Italianen en Fransen. Het bleek voor alle medewerkers heel ‘normaal’ om elke collega te begroeten met een handdruk en een serie kussen. Niet in de lucht zoals ‘Wij Nederlanders’ plachten te doen maar vol op de wang. Een hand vastgehouden, de andere hand op je rug en zoenen.
Nadat ik de eerste week al mijn collega’s had ontlopen door mij in de ochtend te verschansen in het damestoilet (waardoor iedereen dacht dat ik elke dag te laat kwam) heb ik mijn manager verteld dat ik dat als ‘Nederlandse’ heel erg onaangenaam vond. In Nederland houden we een gepaste afstand van collega’s en is een ‘kusritueel’ alleen voorbehouden aan geliefden en familie.
Ik vind het normaal dat ik dat mag zeggen en het is normaal dat het gerespecteerd wordt.
De ‘verhuftering’ waar hij aan refereert zijn onder andere de ‘supermarktvlogger’, die ene buschauffeur die geen hand wil geven, en ‘niet werkende mensen’ die geen vrijwilligerswerk doen.
Het verkeer (waar ik me door die ‘verhuftering’ niet meer in begeef) in Nederland is een exacte afspiegeling van de vrijheid die we hier hebben. De meesten rijden zoals zij dat ‘normaal’ achten en dat is het enige dat ik ‘niet normaal’ vind. Let op: ík vind het niet normaal maar de meeste autobestuurders wel.
Volgens onze minister moet ik dus ‘normaal’ gaan doen want ik ben niet normaal.
Volgens hem ben ik asociaal omdat; ik vreemden liefst geen hand geef (.. een bron van bacteriën en virussen..), onbekenden liever niet zoen (tenzij ze superaantrekkelijk zijn en van het andere geslacht), niet werk en ook geen vrijwilligerswerk doe (Ik schrijf elke dag vrijwillig, maar dit terzijde) en mijn auto niet gebruik omdat niemand zich aan de regels houdt (dat is écht niet normaal!)
Ik ben niet van plan om ‘normaal’ te gaan doen want zolang ik anderen niet schaad en me aan redelijke en logische wetten houd, is mijn abnormaal redelijk normaal. In mijn ogen dan.