Er wordt gezegd dat het in het leven om liefde, geld en macht draait. Geld en macht boeit mij niet. Geld is alleen maar een middel om me geen zorgen te hoeven maken. Macht vind ik ronduit een naar woord.
De Liefde daarentegen blijft mij parten spelen. Er zijn verschillende soorten want Liefde is een heel ruim begrip met ontelbare mogelijkheden en uitingsvormen. Eigenliefde, liefde voor de natuur, liefde voor het leven, de liefde die je voelt voor je kinderen, je familie en natuurlijk de romantische geliefden.
Wat mij de laatste tijd vooral bezighoudt is het doel van de Liefde? Er wordt wel gezegd dat je veel van jezelf moet houden voordat je een ander echt lief kunt hebben. Het laatste jaar ben ik meer van mezelf gaan houden. Dat klinkt misschien vreemd en zelfingenomen en hield ik daarvoor dan niet van mezelf? Niet helemaal omdat ik altijd het gevoel bleef houden dat ik meer had kunnen doen, liever, socialer, attenter had kunnen zijn. Ik nam het mezelf kwalijk dat zaken die ik als doel had gesteld niet lukten, of in ieder geval niet gingen zoals ik het mij had voorgesteld. De plaatjes in mijn hoofd correspondeerden niet met de werkelijkheid.
Iedereen maakt plaatjes van hoe de ideale ‘…..’ eruit moet zien. De puntjes mag je zelf invullen trouwens. Gebaseerd op ervaringen en voorbeelden die wij in ons leven hebben gezien projecteren wij die beelden op ons leven als een mal die maar niet schijnt te passen. Het ongenoegen en verdriet dat volgt als de mal, het plaatje, niet perfect past zou dus stukken minder zijn als we gaan leven zoals het zich aandient?
Zo mijmerde ik de laatste dagen over mijn liefdes en bedacht dat het nooit helemaal heeft gepast. Het was altijd net niet kloppend, hetzij van de ene kant, hetzij van de andere. Aan elke liefde in mijn leven zit wel een rauw randje – niet te verwarren met een rouwrandje – liefdes met een pijnpunt en vooral een schurend onvermogen om de mal passend te krijgen. De mooiste liefde die ik ervaar is die voor mijn kinderen. Ook daar zit een pijnlijke schuring in maar op één of andere manier stoort die mij niet. De onvoorwaardelijke liefde slijpt elke dag de scherpe randjes zacht en de liefde blijft onaangetast. Je schijnt die onvoorwaardelijke liefde voor je kinderen nooit bij een geliefde te mogen verwachten maar toch toets ik vaak dat gevoel aan mijn gevoelens van liefde voor anderen. Het is de puurste vorm die ik ken en daarom mijn meetlat.
Ik heb in mijn leven van veel mensen gehouden en nog steeds. Eigenlijk is geen enkele geliefde ooit uit mijn hart gegaan. Elke liefde heeft zijn eigen plek en soms vraag ik mij af of er nog plek over is?
Ook daarvan wordt gezegd dat je van de Liefde nooit teveel kunt hebben. De meer liefde in je leven, de meer ruimte je krijgt.
Dit stukje ging een hele andere kant uit dan ik voor ogen had maar hé, is dat nou net niet de bedoeling? Een mal voor verhaaltjes over de Liefde bestaat óók niet. Het is er misschien niet minder mooi om.