De mens is een vat vol tegenstrijdigheden. In mijn geval word ik daar wel eens helemaal gek van. Gek in de zin dat ik mezelf soms behoorlijk in de weg zit. Zo ben ik een grote fan van nieuwe avonturen. Onder nieuwe avonturen versta ik nieuwe ervaringen die vaardigheden naar boven halen die ik in mij heb, maar die al lange tijd liggen te verstoffen; die vaardigheden zitten angstig in een ‘hoekje van mijn ‘persoonlijkheid’ te wachten tot ze aan de beurt zijn.
Persoonlijkheid is psychologisch niet goed uitgedrukt want de oorspronkelijke ‘persoonlijkheid’ van de mens is vaak anders dan wat we daadwerkelijk laten zien. In de kern ben ik een vrijbuiter, een avonturier, een ontdekkingsreiziger. Niet van het soort dat zich focust op één onderwerp, waardoor je dus een specialist wordt in het ‘gedrag van primaten’ of ‘de ultieme beleving van het bergbeklimmen’. Nee, ik ben in de kern een vrije onafhankelijke geest, die alle kanten opzwaait.
Hoe weet ik dat?
Omdat mijn ouders, en eigenlijk mijn hele omgeving tijdens mijn jonge jaren mij zeer moeilijk in het gareel kregen.
Toch hebben veel kanten van mijn oorspronkelijke ‘persoonlijkheid’ zich tijdens mijn levensreis teruggetrokken. Zo werkt dat in het leven. Vandaar het vat vol tegenstrijdigheden.
Zo kan het gebeuren dat ik gek ben op feestjes, onverwachte bezoeken, spontane party’s en hardrockconcerten, maar ga ik deze toch uit de weg, omdat de muziek vaak te hard staat waardoor ik hoofdpijn krijg en ik de volgende dag nog een schrille piep in mijn oren hoor, ik meestal teveel drink waardoor ik twee dagen misselijk ben, of van iets anders last krijg wat lang doorwerkt. Ik ga wel, maar in gedoseerde afgemeten ‘porties’.
Ik ben gek op autorijden; de handelingen, het gevoel van vrijheid, de snelheid, maar in Nederland is autorijden één grote stressfactor. Het verkeer in Nederland lijkt op een mierennest waar iemand het dak van heeft verwijderd – Het ingenieuze gangenstelsel dat de mierenkolonie heeft gebouwd, met individuele kamertjes voor elke mierenbaby verandert in een doolhof waar alle mieren in wilde paniek door het doolhof rennen – redden wat er te redden valt – tegen elkaar aanbotsen zonder te beseffen dat er geen nooduitgang is.
Zo ben ik ‘verslaafd’ aan de lichte buzz die het drinken van bier teweeg brengt, maar heb ik een hekel aan dronken zijn. Tipsy zijn is heerlijk, maar waar ligt die magische grens?
Een schoon en gestructureerd huis is elke dag mijn streven, terwijl ik van nature behoorlijk ‘slordig ben’. Ik heb wel een soort opbergstructuur, maar die wisselt vaak waardoor ‘een logische opbergplek’ na een week niet meer logisch is en ik continue zaken kwijt ben.
Ik houd van nadenken, analyseren, en bedenk plots, columns en zelfs hele thrillers, zonder ze op te schrijven omdat ik daarvoor rustig moet gaan zitten en geduldig een verhaal zich moet laten ontvouwen… Ik houd van schrijven, maar ben rusteloos.
Helder nadenken is dus belangrijk voor mij, ik word gelukkig als mijn brein scherp werkt, openstaat voor ingevingen etc.. maar ik houd ook enorm van mijn ‘niks box’. Gewoon zijn, niet nadenken, een beetje stoned (nee, ik gebruik geen drugs) voor me uitstaren en alles om mij heen intens ervaren.
Ik wil niet teveel tijd besteden (verspillen) aan mijn uiterlijk, maar ben wel ijdel en wil er – niet per se voor de buitenwereld – voor mezelf goed uitzien. Gaat niet goed samen dus…
De wereld, de maatschappij en alles wat daarin plaatsvindt is een bron van verhalen en elke dag verwonder ik me over alle gebeurtenissen op onze planeet, maar het is ook een bron van ellende, pijn en het wekt ook frustratie en boosheid op. Soms volg ik dagenlang het nieuws op alle kanalen om me daarna een periode volledig af te sluiten voor het wereldleed.
Het is fijn om aandacht te krijgen, maar in principe word ik er ook heel zenuwachtig van. Eigenlijk wil ik onzichtbaar in het middelpunt van de belangstelling staan, maar helaas heb ik geen magische ring of mantel …
Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar het wordt inmiddels saai, en daar ben ik allergisch voor. Saai, sleur, standaard, normaal. Toch ben ik dat.
De mens is een vat vol tegenstrijdigheden, en ik ben een mens.