Voorheen bestond mijn leven (net als dat van iedereen) uit Het verleden, Het heden en De toekomst. Sinds kort is daar dus Vóór de diagnose en Ná de diagnose bij gekomen.
Is er verschil in vóór en ná? Ja en nee. Waar ik voorheen stelselmatig te maken kreeg met afwijzing, onbegrip en stelde ik blijkbaar regelmatig mensen die hoge verwachtingen van mij hadden teleur, gebeurd dat nog steeds maar dan anders.
Jij? Asperger? Echt niet.
Imaginaire zieke!
Kom op zeg, wat een flauwekul, je wil gewoon niet écht.
Krijg je toch je zin…
Diagnose Autisme? Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
Dat zijn enkele reacties die ik heb mogen ontvangen sinds ik voorzichtig en vooral spaarzaam vertel dat mijn ‘gedrag’ in een categorietje valt.
Veel mensen hebben geen flauw benul wat Autisme precies inhoudt en dat is mede te wijten aan de film Rainman en Autist Kees. Men heeft een beeld van in zichzelf gekeerde zonderlingen met zeer star gedrag en wapperende handen. De diversiteit in persoonlijkheden van gediagnosticeerde personen is exact dezelfde als de verschillen in karakter bij ‘gewone’ mensen.
HFA, voorheen Asperger, valt in het Autistisch Spectrum. HFA, hoog functionerend autisme is wellicht de minst ‘lastige’ om mee te leven omdat je er aardig mee wegkomt in de maatschappij. Daarentegen is taalvaardigheid en ‘intelligent’ overkomen juist een valkuil want het brein van HFA’s functioneert wel degelijk anders. Dat ‘anders’ wekt ergernis en onbegrip op. Het verkondigen dat je ‘de diagnose’ hebt óók, juist omdat je wél taalvaardig bent en niet achterlijk.
Wat wel een compliment zou kunnen zijn is dat men mij verdenkt dat ik met mijn zogenaamde ‘slimheid’ geheimzinnige vragenlijsten, neurologisch onderzoek en een heel team van experts om de tuin heb kunnen leiden om deze diagnose te krijgen.
Eigenlijk heb ik daarvoor wel een medaille verdient. Of de troostprijs?