De afgelopen twee decennia is de mens gegroeid. Niet in de lengte, ook niet qua herseninhoud, maar in de breedte. Uiteraard geldt dit niet voor de gehele bevolking op deze aardkloot, maar in de westerse landen zeker wel. Obesitas is daar een groot probleem.
Nederland doet prima mee met deze groeiende tendens. Fastfoodketens rijzen de pan uit. Kant en klare maaltijden uit de supermarkt en de ‘all you can eat’ restaurants doen goede zaken.
Wat dacht je van ‘onbeperkt spareribs eten’? Heerlijk allemaal, maar het zorgt ervoor dat de medemens behoorlijk uitdijt.
Inclusief mijzelf. Ik ben geen heilige en spuug zeker niet op een portie spareribs. Of twee.
Sinds enkele jaren speelt de mode-industrie daar bijzonder handig op in. Vroeger had je de maten ES-S-M-L-XL tot XXXL. Als XXXL jouw maat was, nou dan was je een stevige tante.
Ik heb er geen onderzoek naar gedaan, maar mijn vermoeden is dat de Verenigde Staten ermee begonnen is. Met het aanpassen van de kledingmaten.
Tot mijn 32ste woog ik rond de 56 kilo, bij een lengte van 1.73cm. Ik paste prima in maat M, heeel soms in een S’je, maar dat was een uitzondering.
In de loop van 20 jaar ben ik zo’n 14 kilo aangekomen. Door verminderde activiteit, door een toegenomen eetlust (lees: liefdevolle nieuwe relatie inclusief avondsnacks) en door een hormonale verandering (lees: overgang).
Op een geven moment moest ik toch echt uitwijken naar maatje L. Pijnlijk, maar hee, mijn eigen schuld.
Een paar jaar geleden, tijdens het shoppen (braakwoord!) zag ik tot mijn verbazing dat de maten nu van EES tot XXL gingen. Bij het passen moest ik mijn maatje L verruilen voor maat M.
In de passpiegel keek ik naar mijn eigen lijf, maar zag echt geen uitstekende ribben of verzakte borsten. En het M’tje paste perfect! Verrast rekende ik diverse shirtjes af bij de kassa.
Later bedacht ik mij dat we gewoon gefopt worden door de industrie. De kledingmaten krimpen evenredig mee met het groeien van het mensenlichaam. Het vroegere maatje ES is nu EES geworden. Maatje M is nu S en toenmalig maatje L is nu M. Zo krijg je als vrouw het gevoel dat het allemaal wel meevalt met het gewicht. Heel slim van de mode-industrie en hiermee houden ze op natuurlijke wijze de obesitas-rollercoaster in tact. Ook de fastfoodketens, alsmede de ‘all you can eat’ restaurants worden hierdoor gespekt. Dubbele winst. Dat dit niet heel goed is voor onze gezondheid, kan iedereen zich wel bedenken.
Een dubieus enthousiasme valt mij ten deel dat ik weer in maatje M pas. Maar eigenlijk wil ik weer maatje S. Voorheen dus maat M. We worden genaaid. Zonder dat we daar om gevraagd hebben. Matennaaiers zijn het.
Echt.